Dit is een andere van de ingangen van het Palazzo van punt 17. Een verschrikkelijk verhaal: Pietro da Rasiglia, kasteelheer van Nocera was zo bevriend met deze familie dat ze hem toestonden in te huwen. Wegens een ernstige verdenking dat zijn zeer mooie vrouw hem zou bedrogen hebben met Nicolo Trinci, broer van Corrado, heer van Foligno, dacht hij eraan zich te wreken. Hij organiseerde een grote jachtpartij, gevolgd door een overvloedig avondmaal en nodigde de Trinci’s en hun vrienden uit. Er kwamen Nicolo en Bartolomeo en vele vrienden die deze familie had in Camerino, Matelica, Fabriano en in andere steden. Corrado kon wegens een onverwachte verhindering in Trevi niet aanwezig zijn. Tijdens de nacht, wanneer de gasten sliepen, heeft Pietro, geholpen door zijn broer en een neef, Nicolo en Bartolomeo en één van hun pages vermoord en hebben de anderen gevangen genomen. Hij liet het lichaam van de drie van de muren van Nocera gooien. Het was 11 januari 1421. Corrado , op de hoogte van het feit en geholpen door Braccio di Montone, belegerde Nocera slechts drie dagen. Wanneer Pietro begreep dat hij met de rug tegen de muur stond, nam hij zijn vrouw en gooide haar van de muren , waarna ook hij van op de hoogste toren zich naar beneden stortte om niet in de handen van Corrado te vallen. De vrienden van Pietro da Rasiglia gaven zich over hopend op vergiffenis van Corrado. Hij liet hen echter doden na verschrikkelijke martelingen en gaf hun in stukken gesneden lichamen aan de honden. Zo begon een vendetta tegen de vrienden en familieleden tot in de derde graad zowel bij deze van Pietro da Rasiglia als deze van de Manenti. Hij liet hen opsporen in Nocera, Foligno, Rasiglia, Trevi en de omliggende steden en liet hen doden en hun gemartelde lichamen op 36 ezels die hij in processie in Foligno rondtoeren laden en liet hen vervolgens ophangen aan de poorten van de nabije kastelen. Bij deze moordpartijen spaarde hij ook de vrouwen en kinderen niet, hij spaarde evenwel enkele zwangere vrouwen om hen na de bevalling met hun baby’s te doden. Op ,het einde was het resultaat van de vendetta opgelopen tot 300 slachtoffers, waarvan 54 familieleden van Pietro da Rasiglia. In Trevi , naast het vinden van de Manenti, wreekte hij zich door het klooster van San Pietro di Bovara te bezetten, hij verjoeg de fraters en eigende zich de toegang toe onder voorwendsel dat deze door een Manenti opgericht was. Ten einde een einde te maken aan deze moordpartij diende paus Martinus V tussen te komen. Hij gelastte Francesco Sforza tussen beide te komen teneinde Corrado de Signoria Foligno en de andere kastelen te ontnemen en alle Rocca die de Trinci op hun gebied hadden af te breken. Corrado bleef sluw en wreed de baas spelen tot Paus Eugenio IV in 1454 hem en zijn ganse familie liet gevangen nemen een opsluiten in de Rocca Soriano waar hij met zijn ganse familie, ook de zuigelingen, gedood werden zodat alleen de Trinci bastaarden , de zonen van abt Giacomo, die de naam Dell’Abate of Degli Abbati aannamen, overbleven.  

(Alberto Barbini 1989-2008 -Vertaling en Bewerking: Ludo De Graef Antwerpen 2009)