Men kent geen documenten in verband met de periode van de oprichting van de  kerk, maar de toewijding aan S. Apollinare, een heilige die vooral door de Longobardische bevolking vereerd werd, stelt de oprichting in de VI-VIII eeuw, wanneer Spoleto geregeerd werd door Longobardische hertogen (van 570 tot 774).

In 1177 is ze vermeld in een schrijven van paus Alexander III.

In 1177 is een pauselijk schrijven van Alexander III, waar ze samen met andere 100 actieve kerken, erkend wordt  onder de jurisdictie te vallen van het machtige Benedictijnerklooster van S. Pietro van Bovara.

In een ander schrijven wordt het vermeld bij de opsomming van verzamelde titels.

De Trevaanse historicus Durastante Natalucci  vermeldt dat het een kerk was die zorgde voor het zielenheil respectievelijk in 1404 voor 9  families en in 1432 voor 14 families. Hij vertelt ons eveneens dat het in zijn tijd     ( eerste helft van de 18^de eeuw) werd uitgerust met “een nieuwe schildering van zijn heilige” en het nog altijd onder de leiding viel van het klooster van Bovara, dat evenwel niet meer zijn oude glorie kende.

In de oude documenten wordt het vermeld met de naam van “di S. Apollinare di Porcaria” , omdat  Porcaria de naam was van dit vruchtbare landsstreek, die nu als naam van het Kasteel van San Lorenzo heeft genoemd, maar we weten dat in 18^de eeuw deze naam van de kerk in gebruik was omdat het gebied er onmiddellijk rond aangeduid werd al S. Apollinare

Zicht vanaf het zuidoostrn voor de restauratie/ 'Vista da sudest prima del restauro

Het gebouw werd vanaf de fundamenten heropgebouwd in de 12^de eeuw en meerdere malen hersteld vooral in de bovenste gedeelten.