Op 585 m hoogte, waar olijfbomen en bos samenkomen, bevindt zich het kerkje, toegewijd aan

S. Martino, identiek in zijn opbouw als zovelel anderen , met zijn open klokkentoren (campaniletto a vele) op de voorgevel en zijn portaal met architraaf.

De asymmetrische voorgevel toont ons een verdere uitbreiding naar het zuiden.

 Ze is nog steeds in gebruik vooral op het feest van de patroonheilige.

De stoep van de deur maakt ons nieuwsgierig, half cirkelvormig is hij vermoedelijk afkomstig van een molensteen.

Tot het einde van de 50-er jaren werd dit kerkje versierd met een zeer mooi schilderij (geschilderd a tempera) uit het midden van de 13^de eeuw. Gelukkigwijze verhinderde men dat het uit de streek verdween. Het is evenwel noch in Maciano, noch in Trevi, maar berust, volledig gerestaureerd in het Diocesaans Museum van Spoleto.

Het stelt de Madonna met Kind voor en op de 4 hoeken scènes uit het passieverhaal van Christus en uit het leven van S. Martino voor.